|
|
|
Up First Prev Next Last
Naslov: Ropstvo i "zenidba Jak"si'ca "S'cepana
Napomena: Objavljena u Be"cu 1845., Vuk Stefanovi'c Karad"zi'c
Ropstvo i "zenidba Jak"si'ca "S'cepana (I)
(iz Bjelopavli'ca)
Jo"s zorica nije zab'jelila,
Ni danica lica pomolila,
Bijela je vila pokliknula
Sa Avale zelene planine,
Vila zove u Bijograd stojni
Po imenu dva brata Jak"si'ca,
Jak"si'c:Mitra i Jak"si'c-"S'cepana:
O Jak"si'ci, zlo vam jutro bilo!
"Al' "cujete al' se ne brinete?
Na Bijograd udari"se Turci,
Udari"se Turci su tri strane,
I jo"s 'cu vi po imenu kazat':
Evo prvo 'Cuprilij'c vezire,
"\Za njim vojske "cetr(?)est hiljada,
"A drugo je pa"sa od Vidina,
"\Za njim vojske trideset hiljada,
"Tre'ce pa"sa s Novoga Pazara,
"\Za njim vojske dvadeset hiljada;
"Ako li mi vjerovat' ne 'cete;
"Vi izidj'te gradu na bedene,
"Pa poglajte na polje "siroko
""Sto je silne pod Bijograd vojske."
Kad to za"cu Jak"si'c Dimitrije,
On posko"ci na noge lagane
I otide gradu niz "car"sije,
Pa izidje gradu na bedene,
Pa pogleda na polje zeleno
Bo"ze mili, "cuda i zlamenja!
Koliko je polje Bijogradsko,
Da mi padne kaplja od oblaka,
Nigdje ne bi na zemlju padnula,
Do na konja, ili na Tur"cina,
Na Turskoga bijela "satora,
Koliko se junak prepanuo,
Od straha ga uvati groznica,
Pa se natrag niz "car"siju vrati,
Od"zaku je svome dolazio,
Privati se konja i oru"zja,
I dovati od grada klju"ceve,
Pa se guri konju o ramena,
Nagna konja niz gradske sokake
Dokle dodje na vrata od grada,
Od grada je vrata otvorio,
U vratima klju"ce ostavio,
Pa pobje"ze poljem "sirokijem
Krajem vojske 'Cuprilij'c-vezira,
I pobje"ze u goru zelenu.
Kada soko u planinu dodje,
Tu mu "zarko ogrijalo sunce
Na studenu vodu Jahoriku,
Tu je bio junak po"cinuo,
A sam sobom bio govorio
"Avaj, Mitre, glavu izgubio,
"Bud ute"ce jutros uz planine,
""Cemu brata ostavi svojega,
"Brata svoga, Jak"si'ca Stjepana?"
Ho'ca"se se natrag povrnuti,
Ema Turci kavgu u"cini"se,
Na Bijograd stojni udari"se,
Udari"se Turci su tri strane.
Silna vojska 'Cuprilij'c-vezira
Udarila na vrata od grada,
Od grada se ne zame'ce kavga,
Niti pu"ce pu"ska ni lumbarde,
Ev' od grada vrata ugrabi"se,
Ni bi mrtva ni bi ranjenoga:
U Bijograd Turci ulazi"se,
Pa po gradu velje jade grade:
Robe roblje, a sijeku glave,
Kupe pusto Bijogradsko blago,
Jo"s su dobra roba zarobili,
Zarobili Jak"si'ca Stjepana,
Turci su ga "ziva uvatili
Na djogina konja pod oru"zjem.
Koliko je divan i ugledan,
Ne 'ce"se ga izgubiti Turci,
No mu ve"zu naopako ruke,
A vode ga pod "sator veziru.
Kad li dodje momak pred vezira,
Triput mu se svezan poklonio,
Ljubio mu ruku i koljena,
Stade vezir roba sagledivat';
Kad ga vidje i poznade divna,
Veliki mu "semluk u"cinio:
Sve isturi od boja topove,
Pa mu vezir odrije"si ruke,
I dade mu konja i oru"zje,
Te se s njime po ordiji di"ci.
Kad Bijograd Turci pohara"se,
Krenu sila ispod Bijograda,
Pa okrenu vezir 'Cuprelija
I njegova velja silna vojska.
A da vidi"s Jak"si'ca Stjepana!
Ja"se tonja na prama vezira.
Al' da vidi"s sile od vezira
Ne vodi ga vezir u 'Cupriju,
No ga vodi u Stambola grada,
U Stambolu Otmanovi'c caru,
Da mu care roba "cestituje
Kad je vezir u Stambola do"sa'
Pod visoke careve saraje,
U cara je vezir ulazio
B'jelu mu je ruku poljubio,
Pa je caru sjeo uz koljeno,
A za sobom roba privodio,
Ts kod cara na divan izidje,
Ljubio mu nogu i papu"cu,
I stolove, dje car sjedija"se
Kad ga care vidje i poznade,
Kod sebe ga Sjede na sed"zadu,
Pa je njemu care besjedio
"O juna"ce, Jak"si'cu Stjepane!
"Potur"ci se, Bog te ne ubio!
"Vr'ci 'cu te velika vezira,
"A vezira Bo"sni na Travniku,
"Bi'ce"s ve'cil nad sedam vezira,
"I da'cu ti 'cercu za ljubovcu,
"Dr"za'cu te ka' i svoga sina:
"Bo"sna moja mojoj zemlji glava,
"A ti 'ce"s bit' do mene svakome."
|
|
|