Napomena: U Be"cu 1821., Vuk Stefanovi'c Karad"zi'c

Orao Tur"cin ralicom po strani iznad nekake 'cuprije, a Ero putem 'cerao nekoliko konja natovareni. Kad se Ero priku"ci blizu, onda Tur"cin stane vikati: "'Ca "saronja, 'ca! i ti ima"s pamet, a Ero je nema." U tom Ero dodje na 'cupriju, pa na'cera konje preko 'cuprije, a njega stane pomaganja: "Jaog mene do Boga miloga! "Sto 'cu sad?" A Tur"cin, kad to "cuje, br"ze bolje ustavi volove, pa str"ci k njemu: ""Sta je more Ero? "Sta je?"

"Od mene do Boga miloga! eto odo"se mi konji, a ja ostado za vodom."

"Ajde more i ti za konjma."

"Ne smijem, gospodaru! Bog i Bo"zja Vjera, ja tuda za "zivot pre'ci." Be ajde more ne luduj! kako ne smije"s pre'ci preko 'cuprije, kuda ide svijet i konji natovareni prelaze."

Ajja! Ero ne'ce nipo"sto, nego jednako jau"ce i lele"ce. Onda Tur"cin: "Ajde more "sta 'ce"s dati, da te prenesem ja na ledjima?"

A "sto i"ste"s, gospodaru?" "Da'ce"s mi dvanaest perpera."

"Ajde de!"

Uprti Tur"cin Eru, te prenese preko 'cuprije, a kad ga spusti na onoj strani, onda se Ero stane pipati po njedrima: "Nemam, gospodaru, ni perpere, Bog i Bo"zja vjera!" A Tur"cin: "Kako nema"s, bre, ana seni sitim! Za"sto la"ze"s kurvo? Odi opet na ledja." Ero uzja"se opet Tur"cina, te ga jo"s jednom preja"se preko 'cuprije; pa ga onda zbaci Tur"cin na zemlju: "Eto, kurvo! crkni tu, kad nema"s "cim da plati"s," pa onda otide svojim volovima i po"cne opet orati; a Ero onda sko"ci, pa preko 'cuprije: "Ej Tur"cine! gledaj kako i tvoj "saronja ima pamet, a Ero je nema! Ele on tebe prejaa dvaput preko 'cuprije."