Napomena: U Be"cu 1870., Vuk Stefanovi'c Karad"zi'c

Kafa i njezino crnilo

Kad podje jednom kum knez u kuma popa u varo"s na krsno ime, najpridje iznesu mu kafu. Knez pomisli da je kafa najvi"sa "cast, i naumi kad se krsno ime slu"zi, te kupi malo kafe. Kad dodje ku'ci, re"ce kneginji: "\Spremi ovo kave tamo kad dodje kum pop, da mu svari"s." Kneginja nije nikad kafu ni vidjela a kamoli pila ali varila, i nakom nekoliko doba prodje pop pokraj njihove ku'ce, a knez ga svrati u ku'cu mole'ci ga, da pri"ceka dok mu kavu u"cine. Po"cne se pop izgovarati da nema vremena a da se no'c primi"ce, ali zaludu. Uljeze pop, a knez "zeni: "Odmah kavu pristavi da se vari." Kneginja nastavi po pinjate vode i svu kavu u vodu, onako ne popr"zenu. "Ceka pop kad 'ce ta kava do'ci, kad kava nikad varena, te pop zapra"si mole'ci, da ga bez kave pu"ste. Potr"ci knez do ognja i zapita kneginju: "Jeli ve'c varena? Jeli pu"stila crnilo?" pa kad vidi da nije, vrati se stidan govore'ci: "Oprosti, kume pope, Boga radi! prevario me u va"su varo"su jedan Lacman i Lacmanski sin, te mi prodao nekakve kave koja ne pu"stava crnilo." Pop se nasmije, te podje doma bez kave.